Wednesday 29 June 2011

Je opent alle deuren

Gisteren en eergisteren sloeg de hitte toe. De tropische temperaturen legden je lam. In Zwevegem gaf je een opleiding time- en selfmanagement. De deelnemers waren achteraf tevreden, zo bleek, terwijl jij tussendoor vaak het gevoel had dat je stonk naar zweet. Bij wijle probeerde je deze natuurlijke geur te camoufleren met deodorant. Thuis, in de tuin, waar je je rust terugvond, daalde de vochtige hitte op je lijf neer. De aarde en het gras roken naar ongedierte. Gelukkig dreef nu en dan een muntgeur in jouw richting. In de kruidentuin van Heidi staan erg veel muntplanten.Telkens een lichte bries in de munt passeerde, of nadat hond myrthe wild erdoor had gesnuisterd, schuifelde deze weelderige geur in jouw richting. Het lijkt of je van iets moet bekomen, maar je weet niet goed waarvan. Je laat de vogels, de zon, de hitte, de bries, de geluiden van auto's, kinderstemmen en hondengeblaf; je laat het met rust. Dit wordt een van je grootste competenties, het met rust laten en zich niet inmengen, inhaken of bemoeien. Dat is ooit wel anders geweest. Je geest wil het dus dit keer niet analyseren, niet verklaren of bekritiseren. Je laat toe, en dit toelaten is een zegen. Zo zou je het bij alles willen, maar van "willen" kan geen sprake meer zijn. Dat is net de illusie. Het is een zien, moment na moment. Dit is wat er de laatste maanden is gebeurd. Dit alles is de Genade. In deze "Genade" van de ingrond leg je je neer. De zwarte ligstoel in de tuin is op dit moment jouw wereld geworden. De nerveuze vogels zweven heen en terug, op zoek naar rust.

Elke avond schuift een uil voorbij
Hij komt uit het zuiden
En daalt neer, ergens nabij
Jij kent enkel de onwetendheid;
Deze Genade werd jouw gegeven:
het leven in Al zijn vol-ledigheid.

Het is zo mooi dat je ziet hoe dochter Zana nu ook een blog heeft gemaakt, in navolging van die "vreemde" vader van haar. Hij heet "Ask..." en vertelt over haar be-leven-issen.

Op 14 juli ben je een jaar allergie-vrij, dankzij een homeopathische dokter uit Roeselare, Inge Desmedt. Je bent haar in gedachten erg dankbaar. Meer dan twintig jaar heb je alhaast dagelijks een chemische pil geslikt; zyrtec, xiall e.a., en telkens je dit noodzakelijke (dacht je toen) vergif tot je nam, voelde je hoe je lijf verkramte en wou tegensputteren, maar in plaats daarvan werd je moe en slaperig. Je herleest een website op internet over Ribes Nigrum MG=D1 en de werking ervan, de invloed op de bijnierschors en de ontstekingsremmende eigenschappen van dit zwarte extract.

Vandaag is er meer wind. De verkoeling brengt kracht met zich mee. Heidi is het huis uit, aan het werk, en jij bent alleen, in het passiefhuis, als beschermer en behoeder. Je voelt je vredig met dit idee. Temeer gezien een vragentest blijkbaar uitwijst dat je behoort tot het Myers-Briggs Type INFJ. Hoewel typologie weinig of geen wetenschappelijke grond heeft, blijft het een interessant onderwerp, en als je over die INFJ leest, herken je zoveel bij jezelf. Als mogelijke jobs worden aangeraden: schrijver, leraar, trainer, consultant, artist, alternatieve geneeskunde, sociaal werker of HR-medewerker. Gezien de sollicitatieperiode waarin je je momenteel bevindt kan dit dienen als interessante informatie, zelfs rekening houdend met het relatieve waarheidsgehalte van al dergelijke tests.

De temperaturen in het passiefhuis zijn toch te hoog. Je opent alle deuren en laat de tocht door het huis waren, als een spokende geest. Dit staat je te wachten. Het staat er aan te komen, want ook innerlijk lijkt het of alle registers zijn opengetrokken en er niet iemand meer is die nog weerstand biedt. Ben je alleen, dan is het goed. Ben je in gezelschap, ook dat is goed. Het Al is goed, zoals het is. Het is Al goed, zonder dat het woord "goed" een betekenis in zich draagt.

No comments:

Post a Comment